‘Oud’-teamleden editie 2008
In 2008 bestond het team uit:
Lees meer over de oudleden Niels en Matthijs door op hun naam te klikken.
‘Oud’-teamleden editie 2010
In 2010 bestond het team uit:
- Michiel van Antwerpen (doet weer mee in 2011)
- Cyriel Cuvelier (doet weer mee in 2011)
- Matthijs Reedijk
- Frank van den Bosch (doet weer mee in 2011)
- Debbie van Antwerpen- van Diemen (Doet weer een dag mee in 2011)
- Anique Staps- Culevlier (Doet weer een dag mee in 2011)
Lees meer over de (oud)leden door op hun naam te klikken.
Matthijs Reedijk
 |
Mathijs Reedijk Woonplaats Breda Geb. datum: 24 januari 1974 Hobbies: Poker, fietsen, surfen Werkgever: Fysiotherapeut/ manueel therapeut Kracht: te hard van start gaan, sprinten, hard rechtdoor fietsen. Relatie tot Morris: vriend van de vader en van het neefje van Morris.
Wielerprestaties: Talloze Motivatie: Toen Niels me het verhaal over Morris vertelde, draaide er een knoop in mijn maag. Zo’n vrolijk en grappig mannetje en dan zo”n vreselijke ziekte. Toen me werd gevraagd om mee te doen met duchenneheroes was mijn keuze snel gemaakt. Ik vind het een eer om mee te doen en hoop dat Morris en familie er veel moed en positiviteit van krijgen. Ik heb veel zin in de tocht, lekker heel de dag buiten, beetje fietsen en ’s avonds in een tentje slapen. Het mooie weer is alvast besteld.
Groeten Matthijs. |
Niels van Diemen
 |
Niels van Diemen
Voornaamste wielerprestaties: – 5 jarig jubileum Tourtrippers, animator bocht 7 Alpe D’huez – Deelnemer Aan VTT Bouillon 2004,2005,2006 (3 e plaats bij editie 45 km) en 2007
Motivatie: Morris is mijn neef(je), mijn maatje en het zoontje van mijn zus en zwager en het broertje van Sem dit zijn allemaal mensen waar ik ontzettend veel om geef. Zaterdag 12 januari kreeg ik het nieuws te horen. Aan de grond genageld, “duchenne is een erfelijke ziekte, er moet wel een foutje zijn gemaakt met het bloedonderzoek”. Als fysiotherapeut ben ik al eerder in aanraking gekomen met de ziekte van duchenne en weet dus uit ervaring wat deze ziekte inhoud. In onze familie komt de ziekte niet voor, hoe klein is de kans dan deze erfelijke ziekte juist bij Morris optreedt? Na een tijdje begin je pas te beseffen wat dit gaat betekenen voor Morris maar ook voor zijn directe familie. Je toekomstbeeld zoals je dit voor ogen hebt gehad verdwijnt. Je ziet hoeveel pijn dit bij hen doet maar na met ze gesproken te hebben merk ik voor het eerst hoe sterk ze zijn. Geen verwijten “waarom wij”, “waarom Morris” etc maar proberen dit een plaatsje te gaan geven en het leven weer op te pakken. Je wilt ze op zo’n moment gerust stellen maar je kán niet zeggen “het komt wel goed”, dat komt het niet. Dat is het harde feit waar je voor staat. Nadat ik me wat ben gaan verdiepen op internet ben ik op de onderzoeken gestuit over ‘exonskipping’, een methode waarbij ze het defecte gen gaan repareren door tijdens het aflezen van dit gen bepaalde stukken over te slaan. Hierdoor zal er wél een eiwit worden gemaakt maar geen volwaardig eiwit zoals bij gezonde mensen maar een verkorte versie. Hierdoor zal de spierafbraag minder snel verlopen. Het grote probleem is de geringe financiele steun vanuit de overheid. Het grootste deel van het geld voor onderzoek wordt verworven door de ouders van duchenne kinderen, Duchenne Parents Project. Hier zag ik voor het eerst de actie Duchenne Heroes. Samen met de andere leden van ons team gaan we regelmatig mountainbiken op zondag en dat we ons op deze manier kunnen inzetten voor Morris en de ziekte van Duchenne geeft je het idee dat je alsnog íets kan doen. We gaan ons hier dan ook 100% voor inzetten en ben blij dat ik op deze manier het idee heb er iets aan te doen.
|