Amstel Goldrace, here we come…

De vooruitzichten zijn positief, we gaan ‘onze’ jongens zondag onder het genot van een lekker lentezonnetje en een pilske, aanmoedigen. de kaart is er al bij gepakt en de route is uitgestippeld. Zelf zo’n 90 kilometer op diverse ondergronden ’trainen’, af en toe tijd voor een terrasje en een achttal meetingpoints met het peloton der klasbakken. Geesink, Maaskant, Terpstra, Langeveld of Dekker, ons maakt het niets uit we gaan ervan genieten. Dat is wat mij betreft ook wel weer nodig want het trainen moet ook niet te serieus worden. Alles voor het goede doel met daarbij het credo samen uit, samen thuis. Lees meer

Het was een rare avond……

We weten niet of ze volledig gedrogeerd aan de start stond maar een dopingcontrole na afloop wordt nu met name door Mathijs wel verwacht. We maken ons grote zorgen over de vierde Morrisbiker Matthijs Reedijk. Na een lekke band van ondergetekende en twee pitsstops hadden we er gisteravond redelijk de sokken in. Op het asfalt gaat het net iets sneller dan in de bossen. Met 30 km per uur waren we niet tevreden en het tempo werd dus opgeschroefd naar 33/ 34/ 35/ 36 km per uur. We vlogen (zonder al te veel wind) door de Chaamse en Meerlesse bossen heen, totdat Greetje ineens riep: Ho, Stop, halt… Mathijs is er af. Ongeloof ! verbazing!  Nee, dit kan niet. Onze hero heeft het afgelegd .. en verloren van een dame. We moeten straks 7 uur per dag met z’n vieren de etappes afleggen en Mathijs wordt na amper drie kwartier gelost.. Psychische ondersteuning is gewenst. Wie biedt zich aan?

 

Naast Oranjewoud, hebben zich een tweetal nieuwe kledingsponsors gemeld. TOON! Promotie en Bike- Level, gevestigd aan de Waalstraat in Tilburg, gaan ons in mooie nieuwe zwarte outfits steken. Bike Level verzorgd de inkoop van de kleding en TOON! verzorgd de bedrukking. Niels heeft zich inmiddels ontfermt over de juiste kleurstelling voor wat betreft de sponsornamen die er op worden gedrukt. Het worden strakke pakjes!! Als onze buiken er tenminste oppassen. Maar ook dat gaat prima. Volgens goed ingelichte bronnen is Cyriel inmiddels op het niveau ‘Luis Herrera’ aangekomen. Windkrachtje 5 blaast m nu al finaal van de weg.

Zes dagen van de zeven Duchenneheroes dagen zijn nu gesponsord. Niels heeft zich inmiddels ontfermt over de juiste kleurstelling voor wat betreft de sponsornamen die er op worden gedrukt. De zevende dag gaan we koersen in de shirts die ons beschikbaar worden gesteld door de organisatie. We zoeken hiervoor nog een grote sponsor die op dit shirt zijn naam terug kan vinden.

Afgelopen zaterdag was het zover, een ontmoeting met de organisatie en een deel van het startveld van Duchenneheroes 2008. We waren met z’n vijven afgereisd naar het mooi gelegen Maarn om in alle rust te mogen aanhoren wat ons in september te wachten staat. Nooit gedacht dat er zo veel bij komt kijken om zo’n evenement te organiseren. Vergunningen, sponsors, financiën, campings, veiligheid deelnemers, verzekeringen, transport, kortom een fulltime job. Het is zeer goed om te horen dat we dit jaar met alle deelnemers meer dan een miljoen euro willen binnenhalen voor onderzoek naar de ziekte van Duchenne. Iedere deelnemer is niet alleen verplicht gesteld om minimaal € 2.500, – bij elkaar te sprokkelen maar ook de naamsbekendheid van deze verschrikkelijke spierziekte te vergroten. Zelf lukt het me vaak niet om al te lang te blijven praten over de ziekte maar Niels kan dat bijvoorbeeld zeer goed. De oprichtster/ voorzitter van Duchenne Parents Project, Elizabeth Vroom vertelde prachtig over wat er allemaal moet gebeuren om geld bijelkaar te krijgen voor de bestrijding van deze ziekte. We zijn nog zo ver weg voordat er een mogelijk medicijn op de markt komt. Onbegrijpelijk dat de overheid nooit een cent heeft bijgedragen. Maar goed, we moeten verder en dat doen we! Ik denk dat bij ons team in ieder geval het kwartje is gevallen dat de tocht zwaar wordt, dat we een avontuur tegemoet gaan en dat ieder afzonderlijk minimaal die € 2.500,- dient te verzamelen. Ik weet zeker dat dit ons gaat lukken.

Het was een mooie dag die door Niels en Mathijs werd afgesloten met een mooie Lampjestocht in Esbeek en Cyriel en Michiel werden aangenaam verrast door een prachtconcert van Anouk in het Gelredome

Het kan verkeren. Zo zit je af te zien in de Limburgse blubber en zo sta je in een wit besneeuwd Finland. Het schijnt dat om Vaasa (het plaatsje waar ik momenteel verblijf) zo’n 150 kilometer aan fiets en ATB routes liggen in een prachtig Fins landschap. Misschien toch eens overwegen om deze in onze trainingprogramma op te nemen. Maar goed, voor mij geen fietsen deze week, slechts werk. Jammer, want de rit van gisteren zit me niet lekker . Niet omdat ik Niels en Michiel voor me moest dulden, dat ben ik wel gewend. Maar de ‘macht’ zat niet in de benen. Er zullen binnenkort dus nog een aantal stevige trainingen moeten volgen.

Wel goed nieuws van het dieet-front  Ondanks het hotel eten van afgelopen week (toen ik ook in Vaasa zat) en ondanks dat ik me heb later verleiden om af en toe toch een biertje te nemen, toch weer aantal kilootjes kwijt geraakt. De teller gaf zaterdag 85 kilo en een beetje aan. Een goede stimulans om door te gaan en de doelstelling wat bij te stellen. Geen 84 kilo, maar 82. Scheelt toch weer op de fiets. Dus deze week wederom geen voorgerechten, geen desserts en geen heerlijke Finse gebakjes die men bij de koffie serveert !