Zonnige Amstel Goldrace

Om kwart voor negen werden we door Niels verrast met warm worstenbrood en een bak echte koffie. Dat tijdgebrek heel normaal is in het weekend werd direct op de heenreis duidelijk. Niels begon met een correctiewerk van 90 repetities biologie. Na Weert werd onze hoop omgezet in werkelijkheid: Na een half jaar afwezigheid:  ZON ! De auto werd in het o zo vriendelijke Meerssen geparkeerd, waarna Mathijs al angstig naar de eerste heuvel begon te kijken. Dezelfde bult had hem een maand eerder nog een pijnlijke knie opgeleverd. Na 3,5 km kwamen de eerste zweetdruppels op de, nog iets te dikke, voorhoofden te voorschijn. Tijd om te stoppen!. We zijn de renners vervolgens voorgegaan en hebben onze helden diverse malen aangemoedigd. Het parcours ging via de Lange Raarberg, Sibbegrubbe, Camerig, Gulpenerberg naar de Cauberg. Vervolgens als een speer naar de Bemelerberg, waar we onder het genot van een pilsje de renners omhoog zagen vliegen. Tegen de wind wederom naar de Gulpenerberg om vervolgens, met een glimp van de keutenberg de renners de laatste 15 kilometer via een televisiescherm aan de voet van de Cauberg te zien finishen.

Al met al een gezellig tochtje waarbij de beentjes getest werden op de korte Limburgse klimmetjes. Toch weer wat anders dan het viaduct bij Bavel. Helaas werden de kilootjes die er af gereden waren middels een iets te vet portie frites er weer direct bij gegeten. Voor foto’s kijk op onze fotogalerij !