Terug van vakantie….

Het was een prachtige vakantie. Lekker genoten van drie weken zon, zee, strand en veel fietsen. Eerst 1,5 week aan de Cote D’azur bij Roquebrunne. Uitgepijlde VTT routes kent men daar niet maar wat valt er veel te ontdekken als je het lef hebt van het dampende asfalt af te buigen richting diverse steile heuvels. Veel brandgangen fungeren als prima mountainbike routes en single tracks te over. Vanuit zee-niveau stijg je binnen de kortst mogelijke tijd naar 500 m hoogteverschil. Morris en Sem zorgden voor het ontbijt met een krantje en deden ‘en passant’ ook nog de vaat! Wat een holiday. De route vervolgde zich naar een vierdaagse meeting met een iets minder mooie camping maar een prachtige omgeving in de Verdon bij het plaatsje Greoux les Bains. Daar lijken ze het mountainbiken wel te hebben uitgevonden. Keuze uit 8 verschillende routes ! De temperatuur liep in deze streek ook al vlotjes op naar ruim 30 graden.

Daarna zijn we naar de Alpen gereden en bij het plaatsje Baratier onze tent opgezet . Hier hebben Anique en Cyriel zich bij ons gevoegd. Cyriel was in uitstekende vorm wat hij bewees tijdens de tweede alpenrit van Embrun naar Cuneo. In de stromende regen de renners gezien en zelf ook flink geklommen. Onze begeleider en Webmaster Paul van den Bosch had iets verder met vrouw en kinderen een camping gevonden en sloot zich deze dag ook bij ons aan. Nooit gedacht dat deze reus nog zo goed kon klimmen.

Op woensdag hebben we de rit naar L’Alpe D’Huez bekeken. Aan de voet van de Galibier/ top Lauteret hadden we een prachtig plaatsje gevonden. Helaas mochten Cyriel en ik van de plaatselijk en iets te fanatieke Gendarmerie maar tot halverwege de klim doorfietsen. De route vervolgen als marathonloper ging ons net iets te ver.

De laatste dag van mijn vakantie was minder fortuinlijk. Nog even snel de oude off-road bandjes gemonteerd en met de skilift omhoog bij Les Orres om vervolgens zonder enige bescherming naar beneden te knallen…… duurde precies 2 minuten. Na 10 hechtingen en wat vel achter te hebben gelaten op dez alpenreus, mocht ik weer t plaatselijke hospitaaltje verlaten waarna Debbie vervolgens de kinderen, de tent en de terugreis op zich mocht nemen. Gelukkig is Nederland lekker vlak en met een weekje verplichte rust kan ik het arbeidsproces weer fijntjes oppakken.