De tweede officiële meeting was bedoeld om eens goed te praten over training. Het is immers nog maar 3 maanden tijd en om nou te zeggen dat de conditie van alle morrisbikers even goed is… In ieder geval was het heel gezellig, werden er veel koolhydraten genuttigd en was het ‘wij’ gevoel weer eens aanwezig. Tegengehouden door studie- of werkdruk, relaties en/of verhuizingen, EK- voetbal of vakantieplannen, uiteindelijk bleek dat we welgeteld nog 1 weekend gezamenlijk kunnen trainen.  Dat wordt dus een redelijke individuele voorbereiding per Morrisbiker deelnemer. Het begeleidingsteam is goed bezig. Paul is druk doende met de opzet van de wielershirts en broeken (er zijn welgeteld 17 bedrijvensponsors op dit moment) en Robert is bezig met de organisatie van een heuse MTB- clinic. Nadere informatie volgt maar de locatie en de datum zijn al el bekend: 21 juni in de Loonse- en Drunense Duinen.

En oh ja, Na twee uur pokeren onder subtropische omstandigheden bleek dat Niels de grote winnaar was en ging hij naar huis met het geld van de inmiddels uitgeklede Mathijs, Cyriel en Robert.

De enige echt slechte dag in de maand mei viel precies tijdens de mooiste jaarlijkse fietstocht van Nederland: Limburgs Mooiste. De harde kern was aanwezig waardoor Cyriel en ondergetekende uiteindelijk om 07.15 uur zijn gestart voor 150 km door wind en regen. Zelf had ik het het eerste uur zwaar en moest echt in m’n ritme komen. de narcose van de dinsdag ervoor speelde wellicht nog een beetje op. Na een uurtje waren we aangekomen bij de Eijserbosweg en daar voelde ik me alweer als Boogerd in zijn betere dagen. Cyriel reed een prima rit en onderweg werden we daarbij ook nog meerdere malen aangemoedigd door Anique, Deb en de kids. Het was duidelijk dat dit jaar veel renners de CV ketel verkozen boven het prachtige Limburg. Op de rode route was het soms akelig stil. Na 6,5 uur en 5 lekke banden kwamen we uiteindelijk redelijk verzopen maar zeer voldaan aan op de draf- en renbaan in Landgraaf. Het gaf een kick om ook eens in dit soort weer de Limburgse (en Belgische) heuvels beklommen te hebben. Voor meer foto’s kun je kijken in onze fotogalerij.

Zaterdagavond naar Rotterdam (wereldstad aan de maas) gereden voor een verjaardag. Fietsen mee want Josje, mijn vriendin en ik wilden wat rondjes op het parcour van bergschenhoek maken. Bus geparkeerd, met fietsen erin, niks aan de hand tot zover. Terug gekomen van de verjaardag, bus staat er op zijn plaats, en niks aan hand tot zover. De volgende ochtend mezelf in een fris gewassen oranjewoud pakje gehesen. Naar mijn bus lopend kom ik erachter dat tie niet meer op zijn plaats staat. Ongeloof en verbijstering natuurlijk, bus weg betekend ook automatisch fietsen weg. Allebei heel er K .T  Vul de rest zelf maar in. Gelukkig zei de politieagent (1 streep) op het buro dat mijn lieftallig busje in beveiliging was gesteld omdat er was ingebroken. Uit beide voordeuren waren de ruiten geslagen en de fietsen waren spoorloos. En of ik nog eventjes 180 euries (cash )wilde aftikken voor het wegslepen. Gelukkig heb ik mijn busje terug, maar ik baal stevig van die fietsen, Josje iets meer dan ik. Mijn fiets was eigenlijk toch aan vervanging toe. Vind ik zelf dan.